|
در اتاقی که به اندازه یک تنهاییست،
..دل من که به اندازه یک عشق است،
....به بهانه های ساده خوشبختی خود مینگرد.
و عشق تنها عشق
.. تو را به گرمی یک سیب میکند مانوس
و عشق تنها عشق
..مرا به وسعت اندوه زندگیها برد
....مرا رساند به امکان یک پرنده شدن
خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند
..و دست منبسط نور روی شانه آنهاست
نه وصل ممکن نیست
همیشه فاصله ای هست
.. و عشق صدای فاصله هاست
.......صدای فاصله هایی که غرق ابهامند
|
